Opis
INFORMACJE DODATKOWE
Ikona Matki Bożej Włodzimierskiej, ręcznie pisana zgodnie z kanonem bizantyjskim.
- Rozmiar – 30 x 42cm
- Technika: tempera jajowa (emulsję służącą do malowania tworzy żółtko z białym winem połączone z roztartymi pigmentami mineralnymi)
- Materiał: deska z drzewa liściastego, pokryta lewkasem, szpongi
- złoto na nimbach
WZÓR I HISTORIA
Według tradycji ikona została napisana przez Ewangelistę Łukasza na desce ze stołu w Wieczerniku. Jednak według badań historyków sztuki powstała znacznie później, w pierwszej połowie XII w. w Bizancjum. Jej autor jest nieznany. Ikona jest jednym z wizerunków Matki Bożej przywiezionych na Ruś z Bizancjum w okresie, gdy schrystianizowane państwa ruskie nie posiadały jeszcze własnych ośrodków sztuki sakralnej. Tym samym stanowiła ona jeden z wzorców dla pierwszych ruskich twórców ikon.
W pierwszych latach po przywiezieniu z Bizancjum ikona była przechowywana w pałacu książęcym w Wyszogrodzie, w 1155 została zaś przewieziona przez księcia Andrzeja I Bogolubskiego do Włodzimierza nad Klaźmą.
W 1395 wizerunek znalazł się w soborze Zaśnięcia Matki Bożej w obrębie moskiewskiego Kremla. Mimo kolejnych przenosin (oraz nieruskiego pochodzenia) ikona pozostawała znana i czczona pod nazwą Włodzimierskiej, z czasem zaczęła być postrzegana jako jedna ze szczególnych świętości Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego i opiekunka należących do niego narodów. Przypisywano jej szczególną moc ochrony Rusi przed najeźdźcami. Przed nią dokonywane były koronacje kolejnych carów oraz intronizacje metropolitów, a następnie patriarchów Moskwy i całej Rusi.
Obecnie Włodzimierska Ikona Matki Bożej znajduje się w cerkwi św. Mikołaja na Zamoskworieczju w Moskwie. Świątynia ta pełni funkcje domowej cerkwi przy Galerii Trietiakowskiej – jej wyposażenie liturgiczne składa się z eksponatów galerii, a obiekt pełni równocześnie funkcję wystawienniczą i kultową.
